คุณสมบัติการปรับระดับของกาว

บทคัดย่อ: บทความวิเคราะห์รายละเอียดเกี่ยวกับอิทธิพลคุณภาพของการปรับระดับทรัพย์สินของกาวในกระบวนการเคลือบ'จุดสีขาว' หรือ 'ฟองสบู่' มันเป็นความโปร่งใสของผลิตภัณฑ์ลามิเนตที่อาจเป็นมาตรฐานการประเมินของประสิทธิภาพการปรับระดับในกาว

1. ปัญหาฟองสบู่และการปรับระดับของกาว

จุดสีขาวฟองและความโปร่งใสที่ไม่ดีเป็นปัญหาคุณภาพที่พบได้ทั่วไปในการประมวลผลวัสดุคอมโพสิต ในกรณีส่วนใหญ่โปรเซสเซอร์วัสดุคอมโพสิตคุณลักษณะประเด็นข้างต้นไปสู่การปรับระดับกาวที่ไม่ดี!

1.1 กาวนี้ไม่ใช่กาวขนาดนั้น

โปรเซสเซอร์วัสดุคอมโพสิตอาจส่งคืนถังกาวที่ยังไม่ได้เปิดและไม่ได้ใช้กับซัพพลายเออร์ตามการตัดสินของการปรับระดับกาวที่ไม่ดีหรือการร้องเรียนไฟล์หรือการเรียกร้องกับซัพพลายเออร์

ควรสังเกตว่ากาวที่พิจารณาว่ามีประสิทธิภาพการปรับระดับที่ไม่ดีคือ“ โซลูชันการทำงานของกาว” ที่ลูกค้าจัดทำขึ้น/เจือจางและมีความหนืดของค่าที่เฉพาะเจาะจง กาวที่กลับมาเป็นถังกาวดั้งเดิมที่ยังไม่ได้เปิด

สองถังของ "กาว" นี้เป็นแนวคิดและสิ่งต่าง ๆ ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง!

1.2 การประเมินค่าตัวชี้วัดสำหรับการปรับระดับกาว

ตัวชี้วัดทางเทคนิคสำหรับการประเมินประสิทธิภาพการปรับระดับของกาวควรมีความหนืดและความตึงเครียดที่เปียก หรือมากกว่า“ ความลื่นไหลของกาว” เป็นการรวมกันของ“ ความลื่นไหลของกาว” และ“ ความสามารถในการเปียกของกาว”

ที่อุณหภูมิห้องความตึงผิวที่เปียกของเอทิลอะซิเตตอยู่ที่ประมาณ 26mn/m

ความเข้มข้นของบาร์เรลดั้งเดิม (ปริมาณที่เป็นของแข็ง) ของกาวโพลียูรีเทนที่ใช้ตัวทำละลายที่ใช้ในด้านการประมวลผลวัสดุคอมโพสิตมักจะอยู่ระหว่าง 50% -80% ก่อนที่จะใช้การประมวลผลแบบคอมโพสิตกาวที่กล่าวถึงข้างต้นจะต้องเจือจางเป็นความเข้มข้นในการทำงานประมาณ 20% -45%

เนื่องจากความจริงที่ว่าองค์ประกอบหลักในสารละลายทำงานกาวเจือจางคือเอทิลอะซิเตตความตึงเครียดที่เปียกของพื้นผิวของสารละลายที่ใช้งานกาวเจือจางจะใกล้เคียงกับความตึงของพื้นผิวที่เปียกของเอทิลอะซิเตตเอง

ดังนั้นตราบใดที่ความตึงเครียดแบบเปียกของพื้นผิวของพื้นผิวคอมโพสิตที่ใช้เป็นไปตามข้อกำหนดพื้นฐานของการประมวลผลคอมโพสิตความสามารถในการเปียกของกาวจะค่อนข้างดี!

การประเมินความลื่นไหลของกาวคือความหนืด ในด้านการประมวลผลคอมโพสิตความหนืดที่เรียกว่า (เช่นความหนืดในการทำงาน) หมายถึงเวลาในไม่กี่วินาทีที่ของเหลวที่ใช้งานกาวจะได้รับประสบการณ์เมื่อไหลออกมาจากถ้วยหนวดความหนืดวัดโดยใช้แบบจำลองเฉพาะของถ้วยความหนืด มันสามารถพิจารณาได้ว่าของเหลวที่ทำงานของกาวที่เตรียมจากกาวถังต้นฉบับที่แตกต่างกันมี "ความหนืดในการทำงาน" เหมือนกันและ "ของเหลวที่ทำงาน" ของมันมี "กาวลื่นไหล" เหมือนกัน!

ภายใต้เงื่อนไขอื่น ๆ ที่ไม่เปลี่ยนแปลงยิ่ง“ ความหนืดในการทำงาน” ของ“ ของเหลวที่ทำงาน” ลดลงด้วยกาวประเภทเฟรมเดียวกันก็จะยิ่งดีขึ้น“ ความลื่นไหลของกาว”!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกาวที่แตกต่างกันหลายระดับหากค่าความหนืดของโซลูชันการทำงานที่เจือจางคือ 15 วินาทีจากนั้นโซลูชันการทำงานที่เตรียมโดยกาวเกรดเหล่านี้มี "การปรับระดับกาว" เดียวกัน

1.3 คุณสมบัติการปรับระดับของกาวเป็นลักษณะของของเหลวที่ทำงานกาว

แอลกอฮอล์บางชนิดไม่ได้ก่อให้เกิดของเหลวที่มีความหนืดเมื่อบาร์เรลเปิด แต่เป็นเยลลี่เหมือนกระสุนปืนที่ไม่มีการลื่นไหล พวกเขาจะต้องละลายและเจือจางด้วยตัวทำละลายอินทรีย์ในปริมาณที่เหมาะสมเพื่อให้ได้ความเข้มข้นที่ต้องการและความหนืดของกาว

เห็นได้ชัดว่าประสิทธิภาพการปรับระดับของกาวเป็นการประเมินผลของโซลูชันการทำงานที่กำหนดไว้ใน "ความเข้มข้นในการทำงาน" เฉพาะแทนที่จะเป็นการประเมินของกาวบาร์เรลดั้งเดิมที่ไม่เจือปน

ดังนั้นจึงไม่ถูกต้องที่จะให้ความสำคัญกับการปรับระดับของกาวที่ไม่ดีไปยังลักษณะทั่วไปของแบรนด์ที่มีแบรนด์หนึ่งของกาวเดิม!

2. ปัจจัยที่มีผลต่อการปรับระดับของกาว

อย่างไรก็ตามสำหรับโซลูชันการทำงานของกาวเจือจางมีความแตกต่างในระดับน้ำกาว!

ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ตัวชี้วัดหลักสำหรับการประเมินประสิทธิภาพการปรับระดับของของเหลวในการทำงานของกาวคือความตึงเครียดที่เปียกและความหนืดในการทำงาน ตัวบ่งชี้ความตึงของพื้นผิวที่เปียกไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญภายในช่วงความเข้มข้นของการทำงานทั่วไป ดังนั้นสาระสำคัญของการปรับระดับกาวที่ไม่ดีคือในระหว่างกระบวนการสมัครความหนืดของกาวเพิ่มขึ้นอย่างผิดปกติเนื่องจากปัจจัยบางอย่างส่งผลให้ประสิทธิภาพการปรับระดับลดลง!

ปัจจัยใดที่อาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความหนืดของกาวในระหว่างการใช้งาน

มีสองปัจจัยหลักที่สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความหนืดของกาวหนึ่งคืออุณหภูมิของกาว แต่ความเข้มข้นของกาว

ภายใต้สถานการณ์ปกติความหนืดของของเหลวจะลดลงเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น

ในคู่มือผู้ใช้ที่จัดทำโดย บริษัท กาวที่แตกต่างกันค่าความหนืดของสารละลายกาว (ก่อนและหลังการเจือจาง) ที่วัดโดยใช้เครื่องหนอนหมุนหรือถ้วยความหนืดที่อุณหภูมิของเหลว 20 ° C หรือ 25 ° C (เช่นอุณหภูมิของกาว การแก้ปัญหาเอง) มักจะระบุ

ทางด้านไคลเอน หรือ 25 ° C ตามธรรมชาติค่าความหนืดที่แท้จริงของกาวที่เตรียมไว้จะต่ำกว่าค่าความหนืดที่ระบุไว้ในคู่มือ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของกาวที่เตรียมไว้อาจต่ำกว่า 5 ° C และในฤดูร้อนอุณหภูมิของกาวที่เตรียมไว้อาจสูงกว่า 30 ° C!

ควรสังเกตว่า ethyl acetate เป็นตัวทำละลายอินทรีย์ที่มีความผันผวนอย่างมาก ในระหว่างกระบวนการระเหยของเอทิลอะซิเตทมันจะดูดซับความร้อนจำนวนมากจากสารละลายกาวและอากาศโดยรอบ

ในปัจจุบันหน่วยลามิเนตส่วนใหญ่ในเครื่องคอมโพสิตเปิดและติดตั้งอุปกรณ์ไอเสียในท้องถิ่นดังนั้นตัวทำละลายจำนวนมากจะระเหยออกจากแผ่นดิสก์กาวและบาร์เรล จากการสังเกตหลังจากระยะเวลาการใช้งานอุณหภูมิของของเหลวที่ทำงานกาวในถาดกาวอาจต่ำกว่า 10 ° C ต่ำกว่าอุณหภูมิแวดล้อมโดยรอบ!

เมื่ออุณหภูมิของกาวลดลงเรื่อย ๆ ความหนืดของกาวจะค่อยๆเพิ่มขึ้น

ดังนั้นประสิทธิภาพการปรับระดับของกาวที่ใช้ตัวทำละลายจะค่อยๆลดลงด้วยการยืดเวลาการใช้งานอุปกรณ์

กล่าวอีกนัยหนึ่งหากคุณต้องการรักษาเสถียรภาพของการปรับระดับกาวตามตัวทำละลายคุณควรใช้คอนโทรลเลอร์ความหนืดหรือวิธีการอื่น ๆ ที่คล้ายกันเพื่อให้ความหนืดของกาวมีความเสถียรตลอดกระบวนการสมัคร

3. ตัวบ่งชี้การประเมินผลสำหรับผลลัพธ์การปรับระดับกาวที่ถูกต้อง

การประเมินผลการปรับระดับของกาวควรเป็นลักษณะของผลิตภัณฑ์คอมโพสิตในระยะที่เฉพาะเจาะจงและผลการปรับระดับของกาวหมายถึงผลลัพธ์ที่ได้หลังจากใช้กาวเช่นเดียวกับ ลักษณะของผลิตภัณฑ์ความเร็วในการขับขี่ที่แท้จริงของยานพาหนะบนถนนภายใต้เงื่อนไขเฉพาะเป็นอีกหนึ่งผลลัพธ์

การปรับระดับกาวที่ดีเป็นเงื่อนไขพื้นฐานสำหรับการบรรลุผลการปรับระดับที่ดี อย่างไรก็ตามประสิทธิภาพการปรับระดับที่ดีของกาวอาจไม่ได้ส่งผลให้เกิดผลลัพธ์การปรับระดับกาวที่ดีและแม้ว่ากาวมีประสิทธิภาพการปรับระดับที่ไม่ดี (เช่นความหนืดสูง) ผลการปรับระดับกาวที่ดียังสามารถทำได้ในสถานการณ์เฉพาะ

4. ความสัมพันธ์ระหว่างผลลัพธ์ของการปรับระดับกาวและปรากฏการณ์ของ "จุดสีขาว" และ "ฟองสบู่"

“ จุดสีขาว, ฟองและความโปร่งใส” ไม่ดีเป็นผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์หลายอย่างเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์คอมโพสิต มีเหตุผลหลายประการสำหรับปัญหาข้างต้นและการปรับระดับกาวที่ไม่ดีเป็นเพียงหนึ่งในนั้น อย่างไรก็ตามเหตุผลในการปรับระดับกาวไม่ดีไม่เพียง แต่เกิดจากการปรับระดับกาวที่ไม่ดี!

ผลการปรับระดับที่ไม่ดีของกาวอาจไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ ​​"จุดสีขาว" หรือ "ฟอง" แต่อาจส่งผลกระทบต่อความโปร่งใสของฟิล์มคอมโพสิต หากความเรียบไมโครของสารตั้งต้นคอมโพสิตไม่ดีแม้ว่าผลการปรับระดับของกาวจะดี แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้ที่ "จุดสีขาวและฟองสบู่"